Hopelijk komt er een mooie zomer. De diverse zit-, lig-, lees- en luierplekjes in de wijk brengen je dikwijls in vakan- tiestemming. In de volgende gazet willen we foto’s van je uitverkoren vakantieplekjes publiceren. Graag jouw foto naar redactie@gazetvsa.be
Studenten KLA recycleren wijkgeschiedenis
Traditiegetrouw vieren studenten van het laatste jaar middelbaar onderwijs hun laatste 100 schooldagen met verklede optochten door de stad of shows in de school. Vaak wordt er dan, carnavalesk verkleed, de draak gestoken met leerkrachten en medeleerlingen. Het is chrysostomos!
‘Chrysostomos’ verwijst naar het Griekse woord voor ‘gouden of welsprekende mond.’ De Heilige Chrysostomos was aartsbisschop van Constantinopel en patroonheilige van de christelijke predikers. Traditioneel heette het laatste jaar van het secundair onderwijs retorica, omdat in de vakken Latijn en Grieks bijzondere aandacht uitging naar de redenaarskunst.
Beroepen van vroeger
De leerlingen van het Koninklijk Lyceum Antwerpen vierden hun laatste 100 schooldagen op een wel aparte manier: zij ruilden de carnavaleske kleren voor een groepsfoto waarop ze zijn uitgedost in 70 kostuums uit de belle époque. Deze kostuums, een verborgen schat uit onze wijk, brachten de leerlingen in contact met de rijke geschiedenis van de vierde wijk, ons Sint-Andries.
Het idee kwam van Sarah Kenny (18) uit de Lange Riddersstraat: “In plaats van in pyjama of andere zottigheden rond te lopen – ‘t is altijd hetzelfde – wou ik eens wat anders organiseren. Ik kende de kostuums van een belle-époquewandeling in de Zoo. Zo tof dat we die kostuums mochten gebruiken! De vrouw die ze heeft gemaakt, had ze in het hele huis geëtaleerd. Leraars en directrice zeiden dat het de origineelste chrysostomos was die we al hebben gehad. Bij de medestudenten ging er een wereld open, ook om al die beroepen van vroeger uit de wijk te ontdekken. Zelfs de jongens waren er trots op.”
Constance Teichmann
Vanwaar die kostuums? Tot 20 jaar geleden hadden er in onze wijk jaarlijks folkloristische stoeten plaats. Op praalwagens verbeeldden de deelnemers in werkkledij de diverse beroepen uit de wijk: melkmeisjes, gaslantaarnaanste- kers, mezenvangers, dokwerkers, weeskinderen (van de vondelingenschuif), was- en visvrouwen. Op een bepaald moment kwam de vraag of er dan geen rijke mensen in de wijk waren? Jawel, o.a. de familie Teichmann op Oever nr. 4 waar nu al jaren wassalon Souki is ge- vestigd. Dochter Constance Teichmann was de oprichtster van de kinderkliniek Louise-Marie. En dus stapten er vanaf dan in de folkloristische stoeten ook deelnemers mee in kostuums uit de belle époque (en in verpleegstersuniformen).
De dag was ook een hartelijke ontmoeting tussen jeugd en geschiedenis. Met vooral bewondering voor het vakmanschap. De thans bejaarde dame (indertijd naaister van beroep) die al deze kostuums heeft gemaakt, was bijzonder opgetogen over het project. Het is ook zij die de jaarlijkse belle époque-uitstap in de dierentuin organiseert. Ze wenst wel onbekend te blijven. Te veel mensen vragen haar tijdens deze uitstap (tevergeefs) om de kostuums ‘voor een feestje’ te mogen lenen. De verzameling is echter een belangrijke erfgoedparel die in goede staat in onze wijk moet bewaard blijven. (Guido Sanders)
14
jul
2017
jul
2017
Tweemaal Europees zilver voor Celine Cuypers
Op de eerste twee Europese bekerwedstrijden leadklimmen voor de jeugd in Oostenrijk behaalde junior Celine Cuypers uit de Riemstraat telkens een tweede plaats.
Het wedstrijdklimmen is in België weinig bekend. Celine moest dan ook opboksen tegen landen zoals Zwitserland, Oostenrijk en Frankrijk waar klimmen en alpinisme nationale sporten zijn. Een leadwedstrijd bestaat uit twee selectieroutes en een finale. Wie het hoogst klimt, wint. Celine: “De finale in Imst was behoorlijk spectaculair. De eerste 5 meter kregen we cadeau omdat we maar 6 minuten tijd krijgen, maar zodra we in het overhangend dak kwamen, was het acrobatisch klimmen. Zo’n 20 meter hoger, niet ver van de top, werd de verzuring in mijn onderarmen zo pijnlijk dat ik de minuscule greepjes niet meer kon houden.”
Celines trainer, coach en papa: “Celine is nu 18 en klimt al van haar 9 jaar. Antwerpen beschikt niet over een klimzaal waar je op hoog niveau kan trainen, dus trainen we samen 4 keer per week 5 uur in klimzaal Klimax in Breendonk. De andere dagen van de week vult ze nog op met fitness, stretchen en joggen.”
Deze zomer trekt ze met haar papa of met het nationaal Belgisch jeugdteam nog naar een 10-tal internationale wedstrijden. www.celinecuypers.be (av)
14
jul
2017
jul
2017
Sint-Andries Run, feest in de wijk
De 8e editie van de jaarlijkse Sint-Andries Run is tijdens het pinksterweekend, zoals elk jaar weer, veel meer geworden dan een stratenloop voor jong en oud. Een artistieke braderij, een kidszone met gratis animatie, trampolines, een origineel springkasteel, kindergrime, muziekgroepen, dj’s, fanfares en zelfs majorettes. Heel de wijk toonde weer haar warm hart: gezellige kleinschaligheid, ongekunstelde hartelijkheid … een dorp in de stad waar iedereen mekaar nog kent.
Sportief Sint-Andries en alle vrijwilligers deden hun leuze alle eer aan: ‘Niet de grootste stratenloop van ’t stad, wel de plezantste.’ Een dikke pluim voor de organisatie en wij kijken al uit naar de 9de editie op zondag 3 juni 2018.
Wil je er volgend jaar ook bij zijn?
Start to Run vanaf 7 september 2017
Klinken volgende uitspraken je bekend in de oren:
- Ik wil me tter voelen en iets aan mijn conditie doen.
- Joggen spreekt me wel aan.
- Ik ben al een paar keer Start to Run begonnen op mijn eentje, maar hou dit niet vol.
- Ik kan al wat joggen/lopen en wil dit onder begeleiding opkrikken tot 10 km.
- Samen bewegen spreekt me aan.
Dan is Start to Run iets voor jou. Na 15 weken loop je 5 of 10 km. De training start elke donderdag om 19.30 uur aan het coStA op de Sint-Andriesplaats 24. Om 20.30 uur zijn we terug en kan je nog wat napraten in het coStA. De eerste training is op 7 september 2017. Het kost je 30 euro voor 15 weken. Meer info bij Beerschot Atletiek (www.beerschot-atletiek.be)
14
jul
2017
jul
2017
Stuurgroep vergaderde rond de knip
Tijdens de Stuurgroep Sint-Andries kwam gisteren Maarten Vanderhenst, kabinetschef Koen Kennis, info brengen over de grote Knip en a
ndere werven. Het werd een zeer geanimeerde vergadering. Bekijk hier de presentatie: 20170628_Noorderlijn_SG_St-Andries
29
jun
2017
jun
2017
Verdwenen bewoners uit onze wijk
Schilder Pieter-Paul Rubens, zangeres Nini de Boël, architect Jo Crepain,. Het waren allemaal bewoners uit onze wijk.
Van 25 tot zondag 28 mei 2017 (dagelijks van 11 tot 18u) is er in het bewonerslokaal van Bota (Willem Lepelstraat 13) een tentoonstelling te bezichtigen met 186 portretten van bewoners die ooit in onze wijk hebben gewoond.
Distriktsschepen Lieve Stallaert opende de tentoonstelling en uitte haar enthousiasme voor het opzet: “Het is een verdiend eerbetoon aan alle bewoners die ooit in de wijk hebben gewoond en ze door allerlei initiatieven op een hoger niveau hebben getild. Zoveel mensen, ook zoveel bezoekers…”
Drie jaar Geleden werd de idee geopperd om een verzameling foto’s aan te leggen van bewoners die iets betekend hebben voor het Sint-Andrieskwartier. Er werd gezocht in archieven van verenigingen, alsook in de privé-verzamelingen van particulieren. 186 foto’s werden gefotokopieerd en gescand en op een zwarte A4 gekleefd. Het resultaat van al dat opzoekwerk is een niet te missen tentoonstelling geworden, georganiseerd door Buurtgroep Open Tuin Antwerpen (BOTA) met steun van ‘Sint-Andries Herleeft’ voor al het opzoekwerk.
Een apart paneel is gewijd aan acht 100-jarigen die onze wijk recent heeft gekend. Ook onlangs overleden BOTA-stichter Bob Verbeeck mocht niet ontbreken. Verder: Jeanne Brabants, Christus en zijn wijf (café-uitbaters), Floris Jespers, Hubert Lampo, Hendrik Conscience, de Lescriniers, boksers, een melkmeisje, suisses in de kerk, Zotte Rik, de wc-madam van cinema Kinox in de Nationalestraat, Ortelius, graaf Le Grelle, prins van Salm-Salm… Kortom, een tentoonstelling die geen enkele inwoner van de wijk zou mogen missen. (gs)
25
mei
2017
mei
2017
De Paashaas was weer in de wijk!
Op paasmaandag had de 14e editie plaats van de jaarlijkse Paaseierenraap op het Heldenplein en (wegens de dreigende regen) in de lokalen van Habbekrats.
Maar het was niet enkel snel-snel de buit binnenhalen. Nee, vooraf moesten de 145 deelnemertjes wel eerst 6 proeven uitvoeren om te leren hoe zich ecologisch verantwoord te gedragen: volgens de regels van de kunst zelf een zaadje planten in een bloempotje, een composteerproef uitvoeren, ontdekken hoe ze zuiniger met water kunnen omgaan, een bijen- en vlindershotelroute afleggen op een skateboard, een bloementocht over de evenwichtsbalk maken en een quiz oplossen rond het herkennen van niet-alledaagse of vergeten groenten.
De dag werd georganiseerd door de Stuurgroep Sint-Andries met de steun van Turnkring De Hoop en enkele lokale middenstanders. Ondanks de dreigende regenwolken verliep de ganse namiddag onder een stralend zonnetje. Beladen met een zakje chocolade paaseieren, plus de kleine paaseitjes die de Paashaas kwistig rondstrooide, trokken alle kinderen, ecologisch weer een beetje wijzer, naar huis.
Het evenement kwam zelfs terecht in een column van Gazet van Antwerpen.
Stuurgroep Sint-Andries (www.stuur- groepsintandries.be) organiseert ook de jaarlijkse Gouden Neuzen en vergadert elke laatste woensdag van de maand om 20 u. in het coStA om onze wijk nog leuker te maken. Iedereen is er welkom. (gs)
Onderschrift foto: Yasmina Hamdaoui, vrijwilligster van de Jeugddienst van de Stad Antwerpen, was meteen beste maatjes met de Paashaas.
15
mei
2017
mei
2017
Historische bewoners uit onze wijk
LANGE SANDER
Lange Sander werd te Westdorp in Zeeland geboren op 9 oktober 1831. Hij heette eigenlijk Edward Steppe. Voor hij in het Sint-
Andrieskwartier kwam wonen, was hij tamboer-majoor bij de grenadiers van het Hollands leger. Als weduwnaar van Maria Schuurveld kwam hij in de Kromme Elleboogstraat wonen. Hij veranderde veel van woonst, omdat hij de huur niet kon betalen. Lange Sander verbleef ook nog in de Muntstraat, de Waaistraat, het Steegsken en het Scheldeken.
Hoewel hij vroeger – naar het schijnt – een knappe verschijning was, hebben de Sint-Andriezenaren hem altijd gekend als een zeer magere man met een klein hoofd. Zijn kaken vielen in, doordat hij geen tanden had. Hij droeg altijd een blauwe kiel en zware werkmansschoenen. Hij had steeds een zwarte reistas bij zich, waarin zijn boterhammen zaten en in zijn andere hand droeg hij een ijzeren draad waaraan sleutels en kousenbanden hingen. Dit bezorgde hem de bijnaam ‘De Kousenband’.
De bewoners van de Parochie van Miserie gaven Lange Sander soms een besmeerde boterham of zelfs een half kipje. Daarom riepen de kinderen hem soms de scheldnaam ‘Kiekendief’ na. Toch deelde Edward Steppe hetgeen hijzelf kreeg, met arme buurvrouwen.
Jan de Schuyter schrijft in zijn boek ‘Antwerpsche Typen’ dat Lange Sander zijn handen van de jonge meisjes niet kon afhouden. Dit was de reden waarom hij dikwijls uit zijn logement gesmeten werd. Zijn grootste plezier was een vrouwenbroek aan te trekken over zijn magere naakte benen en zo plots aan de voordeur te verschijnen om meisjes aan het schrikken te brengen, zodat ze gillend op de vlucht sloegen.
Lange Sander werd doof en dat was er de oorzaak van dat hij in het Scheldeken door een brouwerswagen werd overreden. Met een gebroken dijbeen werd hij overgebracht naar het Sint-Elisabethgasthuis waar hij drie dagen nadien, op 26 mei 1908, overleed. (Tekst : ‘Sint-Andrieskwartier herleeft!’ – Tekening : Nico Parassiadis)
14
apr
2017
apr
2017
Rubriek Koken op kot
Sandrine Verheyden (21 jaar) is masterstudente Meertalige Communicatie aan de KU Leuven, campus Sint-Andries. Ze komt 
uit Leuven en zit op kot in de Lange Riddersstraat. Sandrine is een grote fan van pasta carbonara en volgens haar is dit het ultieme kotrecept. Het is immers gemakkelijk en snel klaar te maken en bovendien is het ook erg lekker en voedzaam.
Pasta carbonara
ingrediënten ( voor 1 persoon): 150 gram pasta, 3 eetlepels olijfolie, 100 gram spekjes, 1 ei, 50 gram geraspte kaas (Emmental) en peper
extra: zongedroogde tomaten en basilicum
bereiding: Laat water koken in een pot en voeg de pasta toe, wanneer het water kookt. Giet ondertussen olijfolie in een pan en wacht tot de olijfolie goed warm is. Bak de spekjes in de olie tot ze krokant zijn. Kruid de spekjes met peper. Giet de pasta af, wanneer hij gaar is, maar laat hem wel in de pot. Voeg de spekjes toe aan de pot pasta. Breek een ei in de pot. Meng alles goed, zodat het ei helemaal versmelt met de pasta en de spekjes. Voeg de geraspte kaas toe. Meng tot de kaas gesmolten is. Dresseer nu het geheel op een bord en voeg eventueel nog wat basilicum of zongedroogde tomaten toe ter afwerking.
favoriete radiozender: Qmusic
favoriete muziekgenre: rock-’n-roll
beste film: ‘Sausage party’ van Greg Tierman en Conrad Vernon
knapste acteur: Channing Tatum
lievelingsboek: ‘De eenzaamheid van de priemgetallen’ van Paolo Giordano
sport: BBB (borst-buik-billen)
favoriete vakantiebestemming: Venetië
(Lisa Goethuysen)
14
apr
2017
apr
2017
Onze wijk klimaatrobuust maken
Gevangenis vertimmeren tot stadspark?
Klimaatrobuust Sint-Andries is opgestart binnen het Europees URBACT-programma. Samen met de burgers van 10 andere Europese steden (o.a. Rotterdam, Glasgow, Thessaloniki, Malmö en Bristol) gaan de inwoners na hoe een klimaatrobuuste stad er kan uitzien. Voor Antwerpen werd de wijk Sint-Andries uitgekozen als proefproject.
De komende jaren wordt onze wijk dus een labo. Omdat er geen vaste recepten zijn om een stad klimaatrobuust te maken, zal onder begeleiding van Stadslab2050 in onze wijk volop worden geëxperimenteerd.
Klimaatrobuust, wat is dat? Het veranderen van het klimaat wereldwijd heeft ook gevolgen voor onze wijk. Zo zullen meer hevige stormen, zware regenbuien en felle hitte onze wijk teisteren. Daarom wenst men onze wijk robuust(er) te maken. Hoe zorgen we ervoor dat al het water van een zomerse plensbui niet tot overstromingen leidt en hoe kunnen we vermijden dat de wijk een warmtespons is?
Na een eerste sessie verleden jaar, waarin de experten zich over deze materie bogen, werd deze maand een doe-vergadering georganiseerd waartoe o.a. ook buurtbewoners en verenigingen werden uitgenodigd. Tijdens deze avond ging men samen creatief op zoek naar hoe men de overlast van de klimaatsveranderingen kan aanpakken op een duurzame manier.
Wat is er al? Tijdens het bedenken van oplossingen werd snel duidelijk dat de wijk al flink wat initiatieven heeft opgezet. Zo zijn er al verscheidene moestuinen die ervoor zorgen dat er lokaal wordt geproduceerd. Op die manier wordt er water ter plaatse vastgehouden en heb je minder verplaatsingen. Ook het strijden voor meer groen is klimaatrobuust denken. Meer bomen en struiken zorgen ervoor dat het beton minder kans krijgt om de warmte op te slaan en ’s nachts vrij te geven. Bovendien werd het plein aan de Prekerskazerne aangepakt en werd reeds meer speelruimte gecreëerd. Tevens werd al flink aan de sociale kaart gewerkt. Habbekrats en Betonne Jeugd werken met de volwassenen van morgen en bereiken een sociale mix van jongeren.
Aan het werk Hielden de mensen die deelnamen aan de 2de sessie van Stadslab2050 dan een gezellig theekransje, omdat alles al in kannen en kruiken is? Neen, er werd hard gewerkt. Zo werd o.a. in kaart gebracht waar er groen is en welke daken een groendak hebben of ervoor in aanmerking komen. Het Fierensblok heeft een groot dak. Als de structuur het toelaat, kan hier een enorm groendak gerealiseerd worden dat het water tijdelijk bijhoudt tijdens regenbuien. Dit water kan dan gebruikt worden om de dakmoestuinen te bevloeien die voor lokale voedselproductie zorgen, en dat voedsel kan ter plaatse verkocht worden, zodat je brandstof bespaart en files vermijdt. We kunnen eventueel ook water opslaan in een lokale bunker die tot enkele jaren geleden gebruikt werd door de civiele bescherming. Misschien kunnen we deze enorme watervoorraad ook gebruiken als een gigantische condensor die koelte levert in de zomer en warmte in de winter (een soort van koelte- en warmtebatterij). Om de wijk koel te houden kunnen we de muren bedekken met verticale hangende tuinen.
Stadspark Sint-Andries Sint-Andries heeft een zeer grote bevolkingsdichtheid: er wonen 6 maal meer mensen per vierkante kilometer in vergelijking met het stadsgemiddelde. Met 5 keer minder openbare ruimte per bewoner t.o.v. het stadsgemiddelde scoort de wijk ook een tweede fout record. Toen ontstond een extra fout idee dat zo fout was dat het geniaal werd. Waarom maken we van hotel ‘Den houten pollepel’ in de Begijnenstraat geen stadspark, als de gevangenis op termijn verhuist? Laten we moedig zijn en de ruimte die vrijkomt als de gevangenis verdwijnt, niet volstorten met beton!
En (n)u? De volgende stap is het uitwerken van de ideeën die werden vergaard tijdens de 2de sessie. De volgende doe-vergadering vindt plaats op 25 maart. Als je wenst deel te nemen, neem je best contact op via www.stadslab2050.be of tel. 03/338.11.98. (Marc Wiesé)
14
apr
2017
apr
2017