Stuurgroep Sint-Andries

Problemen horen bij het leven. Perfectie bestaat niet. Een luisterend oor bij familie of vrienden, in het verenigingsleven of zelfs aan de cafétoog kan soms al troostend of verhelderend zijn. Maar als dat niet lukt, als dat onvoldoende is of als men liever z’n problemen in anonimiteit bespreekt, is er ‘De Open Deur’ in de Pelgrimstraat 27.

Mensen die aan een babbel toe zijn, kunnen terecht bij ‘De Open Deur’, een pluralistische organisatie waar iedereen welkom is, ongeacht zijn of haar godsdienstige, filosofische of politieke overtuiging. Het is een door de overheid erkende autonome vrijwilligerswerking. Al sinds 1975 biedt vzw De Open Deur een luisterend oor aan al wie langs- komt.

In de Pelgrimstraat 27 zijn van maandag t.e.m. zaterdag van 14 tot 18 u. vrijwilligers aanwezig met tijd en aandacht om te luisteren, donderdags zelfs tot 21 u. Iedereen die op een bepaald moment behoefte heeft aan een gesprek van mens tot mens, is welkom en dit zonder afspraak. De gesprekken vinden in alle discretie één op één plaats in een vertrouwelijke, huiselijke sfeer en zijn anoniem en gratis.

Alle thema’s kunnen aan bod komen: eenzaamheid, angst, verdriet, ziekte, rouw, verslaving, relatieproblemen en/of familiale problemen, een verleden dat je niet loslaat, tobben over de toe- komst, onzekerheid …Je hart luchten kan wonderen doen en het hoeft niet altijd kommer en kwel te zijn: ook goed nieuws kan worden gedeeld.

Vrijwilligers met gerichte opleiding

‘De Open Deur’ werkt met een team van 25 vrijwilligers die voor hun luistertaak een opleiding kregen.

We bieden geen pasklare antwoorden of therapie, noch juridisch advies of materiële hulp. Wel denken en leven we mee met de bezoeker en geven een duwtje in de rug. We verwijzen ook door naar gespecialiseerde organisaties. Tijdens de permanentie-uren zijn steeds 2 medewerkers ter beschikking.

Er worden nu ook wandelgesprekken aangeboden. Je kan samen met een medewerker een wandeling maken in een van de Antwerpse parken, terwijl er wordt geluisterd naar je verhaal. De cliënt staat centraal en beslist zelf over het verloop van het gesprek. Ook de wandelgesprekken zijn gratis en vinden plaats in alle vertrouwelijk- heid.

Natuurlijk antidepressivum

Praten gaat soms makkelijker tijdens het wandelen. Wandelen is ook een natuurlijk antidepressivum: uit onderzoek blijkt dat het een positief effect kan hebben op de stemming en de gedachten. Positieve gevoelens worden versterkt en tobben en angst nemen af. Bovendien is het goed voor de gezondheid en de parkomgeving heeft een rustgevend effect.

Zo’n wandelgesprek duurt maximaal 1 uur, maar dit hoeft niet. Onderweg kan halt gehouden worden om op een bank te verpozen. Voor een wandelgesprek is een afspraak nodig (tijdens de permanen- tie-uren of telefonisch). Er wordt dan bekeken welke van de locaties het geschiktst is, zodat datum, uur en plaats kunnen worden vastgelegd. (BR)

Meer Info

De Open Deur vzw, Pelgrimstraat 27 2000 Antwerpen. Open: van maandag t.e.m. zaterdag van 14 tot 18 u., donderdags tot 21 u. Tel.: 03 233 62 73. e-mail: deopendeur@skynet.be website: www.deopendeur.be

De werkingskosten van ‘De Open Deur’ worden jaarlijks gesubsidieerd door de Vlaamse overheid, dienst Welzijn en Samenleving, maar hiermee kunnen alle uitgaven niet worden gedekt. Alle bijkomende steun is welkom en sponsoren kan op bankrekening nr. BE20 7895 3508 4956.

Tibeau Depypere (20 jaar) studeert Event- en Projectmanagement aan de Karel de Grote Hogeschool, campus Groen- plaats. Hij woont in Beringen, maar zit op kot in de Lange Riddersstraat. Tibeau houdt van het studentenleven en heeft dan ook het ideale recept gevonden tegen een kater: een lekkere, maar vooral gezonde hamburger.

Ingrediënten (voor 1 persoon): 1 rundshamburger, 1 vers rond broodje, 1 plakje cheddarkaas, 2 avocado’s, 1 rode ui, 1 krop sla, 3 eetlepels olijfolie, ketchup, 2 toma- ten, 2 wortels, een halve komkommer en 1 limoen. Extra: vinaigrette voor het slaatje.

Bereiding: Snijd de avocado’s in tweeën, haal het vruchtvlees eruit en plet het tot moes. Kruid met peper en zout, en voeg het limoensap toe om de guacamole een extra frisse ‘touch’ te geven. Zet de guacamole vervolgens even in de koelkast. Bak daarna het vlees in wat olijfolie en kruid het met peper en zout. Maak ondertussen de groentjes schoon. Rasp de wortels, snijd de tomaten en de komkommer in schijfjes en de rode ui in kleine ringen. Snijd het ronde broodje in tweeën en verwarm de delen kort in een voorverwarmde oven van 180°, als het vlees bijna klaar is. Neem het hamburgerbroodje en smeer de twee helften met ketchup in. Vul het vervolgens met het rundvlees en daarna met de cheddarkaas, de guacamole en de helft van de groentjes. Schik de overige helft naast de hamburger op een bord. Voeg tot slot eventueel wat vinaigrette toe aan het slaatje.

door Jean Dekkers

Mady De Bats, Erna Collijn, Wilfried Schul en Maria Van Kerkhove in het voormalige Zuidstation: “Elk detail telt. En wachten, wachten, wachten.”

De belle-époquekostuums van de heemkundige kring ‘Sint-Andries Herleeft!’ zijn weer uit de kast gehaald. Nadat ze op het einde van het vorige schooljaar hadden gediend voor de statiefoto van de studenten KLA (zie cover van ons vorige nummer) ter gelegenheid van chrysostomos (de laatste 100 dagen van de laatstejaars van het middelbaar), zijn ze ditmaal in leen gevraagd door de Zwitserse regisseur Jeremy Fekete die in opdracht van de televisiezen- der ARTE aan een lm werkt met als voorlopige titel ‘Cathedrals of Steam’.

De film kadert in een reeks van vijf afleveringen over de mooiste stations van Europa. In die reeks staat Antwerpen-Centraal naast St. Pancras in Londen, Gare de Lyon in Parijs, Stazione Centrale in Milaan en Nyugati pályaudvar in Budapest. De films focussen op de majestueuze architectuur en het rijke verleden van deze spoorwegkathedralen, exponenten van de industriële revolutie en kroongetuigen van de belle époque van het begin van de vorige eeuw.

De 2e editie van Wijk4Love startte vorige maand (aug ’17) met een dreigende regenbui. Maar toen het feest eenmaal was begonnen, verdreven de opstijgende liefde, de warmte en het samenhorigheidsgevoel van de wijk alle verdere regenwolken.

Muziek, volksspelen, kindervertellingen, optredens, de verkiezing van Keizer en Keizerin van Sint-Andries, buffet en dans maakten er één groot feest van. Een van de hoogtepunten was de huwelijksceremonie die werd geleid door pastoor Rudi Mannaerts en Slons Dievanons. Tal van wijkbewoners zwoeren hun trouw aan de wijk. Anderen, die het vorig jaar reeds hadden gedaan, mochten hun katoenen jubileum vieren. Keizer van de 4e wijk voor dit jaar werd Kenny Van Loock en Keizerin Katja Yip. Hofnar werd Lief Vandervoort en Ambassadrice Charissa Parassiadis. (Guido Sanders)

Viv Thijs neemt Helmut Lotti op sleeptouw tij- dens ‘One for my Baby’.

Het avondvullend programma ‘Naakte Aap’ is nu al 4 jaar een van de succesnummers van het coStA: een concert met erg bekende namen. Maar eigenlijk is het veel meer dan een gewoon concert. Op zo’n avond staan bekende vedetten er zonder ‘de kleren van de keizer.’ En het publiek mag alle vragen stellen ‘die ze nog nooit hadden durven vragen.’

Tijdens het eerste deel brengen de artiesten ook geen ‘klassiek’ concert, maar een overzicht van bepaalde nummers die hun loopbaan sterk hebben beïnvloed, nummers die totaal buiten hun eigen repertoire liggen, nummers van anderen of probeersels waarmee ze op hun bek durven gaan. Mauro Pawlowski (ex-dEUS) belde z’n moeder zelfs van op het podium om een babysit te regelen en Buurman ‘Tot De Zon Weer Voor U Schijnt’ riep z’n vader op het podium voor een samenzang. De schikking van de zaal, met tafeltjes, kaarsjes en maximum 80 stoelen, creëert een zeer intieme en interactieve sfeer.

Viv en Lotti

Na de pauze mogen de mensen vragen stellen. Sam Vloemans werd gevraagd een liedje te spelen dat hij niet kende. Iemand uit het publiek stapte op hem toe en liet hem het nummer horen van op haar smartphone, waarna Sam prompt begon te improviseren. Helmut Lotti overkwam het ook met de jazzklassieker ‘One for my Baby.’ Lotti vroeg of iemand in de zaal het nummer kende en na wat aandringen stapte coStA-vrijwilligster Viv Thijs mee het podium op om het voor te zingen en hem op sleeptouw te nemen. Lotti volgde in samenzang. Viv: “Ja, ze staan er wel in hunne pure. Ne poseur, die zou door de mand vallen. De mens achter de artiest komt naar voor en dat maakt een Naakte Aap-concert zo uniek.”

Viv en haar echtgenoot Rudi Schuerewegen zijn al enkele jaren vrijwilligers in het coStA. Ze begonnen ooit met koken in Bouckenborgh in Merksem, waar ook huidig coStA-directeur Kristof Wouters werkte. Daar ontstond trouwens de formule voor ‘Naakte Aap.’ Door een optreden van Axel Peleman in het coStA kwamen ze opnieuw in contact met Kristof. Viv scant of scheurt de kaartjes, zet al eens mee stoelen klaar of ruimt ze mee op, doet de afwas of helpt met de pannenkoeken tijdens de kindernamiddagen. Ze beklemtoont wel dat dat ‘peanuts’ is vergeleken met wat sommige andere vrijwilligers doen.

 

Wondercocktail tegen burn-out

Haar man Rudi (in de coStA-wandelgangen bekend als ‘de Rudi’) werkt in de informaticabranche en is hier ook al jaren vrijwilliger als huisfotograaf. Hij vertelt een sterk verhaal: “Jaren geleden had ik een burn-out. Niks ging meer, geen energie, voor niks meer. Ik ben toen een cursus fotografie gaan volgen. Maar dan? Elk weekend doelloos bloemetjes fotograferen? Nee.

Toen bleek dat het coStA nog een huisfotograaf kon gebruiken. Er kwam weer een doel in mijn leven. Weg burn-out! Ik heb telkens vooraf een

Rudi Schuerewegen: “Tijdens een avond intens fotograferen vergeet je jezelf en de wereld.”

gesprek met de artiesten, probeer hun passie te achterhalen om die in de foto’s te leggen. Een avond lang intens foto’s maken is zeer ont- spannend: je vergeet de wereld en jezelf op dat moment. Het werkt therapeutisch. Creativiteit, contact en openheid met gepassioneerde mensen zijn mijn wondercocktail tegen burn-out geweest. De foto’s krijgen nadien een eigen leven op de site van het coStA, Flickr (users. telenet.be/derudi) en de jaarlijkse tentoonstelling.”

Geven is krijgen

Waarom doen ze het, gratis werken? Wie vrijwilligerswerk doet, kent het antwoord: geven is krijgen. En het contact met mensen, zowel met de andere vrijwilligers, de vaste medewerkers als de bezoekers, is hartverwarmend. Viv: “In de tijd van Bouckenborgh moesten we voor de 2 kinderen (intussen al 23 en 27) telkens een babysit voorzien. Maar toen ze ouder werden, gingen ze gewoon mee. Bij de scouts werd eens een rondvraag gedaan wat het leukste was dat ze al gedaan hadden: een grote reis maken, naar de kermis gaan of Disneyland bezoeken? Mijn kinderen hadden geantwoord dat ze koken in Bouckenborgh het leukst vonden.

Het coStA is ook niet grootschalig maar huiselijk, familiaal: ge kent er iedereen. Ge komt onder mensen, ge doet iets zinnigs. Ook de artiesten worden hier niet afgeschermd door managers of security. Vrijwilligers worden hier ook zeer gewaardeerd: een etentje, een doos pralines of een andere attentie. An, die de vrijwilligers aanstuurt, legt ons echt in de watten.” (Guido Sanders)

Word vrijwilliger in het coStA

Als ontmoetingscentrum in het hart van de wijk willen we relevant zijn voor iedereen. Dat kan alleen maar als we van de bewoners de nodige input en liefst ook hulp krijgen. Het coStA is dan ook steeds op zoek naar mensen die op een of andere manier hun steentje willen bijdragen. Wil je af en toe eens koken voor een artiest, affiches in de buurt rondbrengen, een beetje klussen of de toog bemannen? Het kan allemaal!

Stuur een mailtje naar an. maes@stad.antwerpen.be en wees welkom in de warme vrijwilligersploeg van het coStA! (Kristof Wouters)

Het Multatuli Theater in de Lange Vlierstraat 5 werd opgericht in 1929. Het bestaat dus al 88 jaar. En dat wordt dit jaar gevierd met een 100e productie: ‘Boer zocht vrouw’ van Jeroen Maes.

Tegelijkertijd is ook de zaal volledig vernieuwd. Annemie, Hugo en Peter hebben hun zomervakantie volledig opgeofferd om die helemaal te vernieuwen. Mensen groter dan 1,80 meter kunnen er nu ook comfortabel in. Er werd uitgebroken, nieuw hout werd aangesleurd, er werd getimmerd en geschilderd. En het resultaat mag er zijn!

Betere komedie of tragikomedie

Tot in de jaren 80 van de vorige eeuw werd slechts 1 voorstelling per jaar gespeeld, ter gelegenheid van het stadsfestival in de Opera. Sinds 20 september 1986 zit het gezelschap op de huidige locatie, dit jaar dus 31 jaar. Vanaf toen werd het roer omgegooid. In het begin werd er onder de bezielende leiding van Guido Maeremans, acteur en regisseur in de toenmalige KNS, resoluut gekozen voor café-theater in zijn puurste vorm. Huisschrijver Jan Christiaens sr. schreef een aantal stukken speciaal voor het Multatuli Theater. ‘Hoerenleed’ en ‘Het Derde Rijk in de Vierde Wijk’ zijn zeker de meest bekende. Het huidige bestuur kiest sinds 1999 voor de betere komedie of tragikomedie. Vaak zijn het nieuwe, pas vertaalde creaties van Franse of Engelse stukken. Maar er wordt ook regelmatig Vlaams werk gespeeld. Alle leden zijn en blijven amateurs, maar wel in de betekenis van ‘liefhebbers’. Dat klinkt al helemaal anders: met liefde voor het toneel.

4 i.p.v. 3 voorstellingen

18 jaar geleden was er even paniek en onzekerheid over het voortbestaan. Voorzitter Guy Keeren: “Het vorige bestuur stapte in 1999 voltallig op om een onduidelijke reden. Met een aantal ‘durvers’ zijn we toen aan de slag gegaan om de vzw te redden en dat is gelukt. In het bestuur zijn uiteraard wel een aantal wijzigingen gebeurd. Het huidige bestuur bestaat uit Harry de Kok, secretaris, Annemie Joris, onder- voorzitter, Danielle Van de Vel, penningmeester en ikzelf, voorzitter. Vanaf dit jaar spelen we ook 4 producties i.p.v. 3 en hebben we ook abonnementen aan voordelige voorwaarden. Dit is tot nu toe zeker een succes gebleken.”

‘Boer zocht vrouw’

Tot 28 oktober brengt men ‘Boer zocht vrouw’ van Jeroen Maes in een regie van Thomas De Wit. Boer Gabriël heeft net deelgenomen aan het TV-programma ‘Boer zoekt vrouw’ en hij heeft daar Barbara ontmoet, de vrouw van zijn leven. Barbara trekt bij hem in, maar ze wil ook haar hulpbehoevende moeder meebrengen. Omdat hij zwaar in de financiële problemen zit, geeft Gabriël toe. Dan duikt plots Leontien op, een andere kandidate van ‘Boer zoekt vrouw.’ Gabriël heeft met haar tijdens de opnames ook enige pittige avontuurtjes beleefd achter de coulissen en dus moet hij van haar zien af te raken. En dan is er nog Mario, de niet al te snuggere knecht, die er niet in slaagt om een zin in 1 keer uit te spreken, tenzij … hij zingt. Dat belooft! Met Harry de Kok, Ann Pierssens, Roos Joris, Lieve Raemen e.a.

Voorstellingen van 22/09/2017 t.e.m. 28/10 elke vrijdag en zaterdag om 20.30 uur. Vanaf 24/09 t.e.m. 22/10 elke zondag om 15 u. 45 euro voor 4 voorstellingen. Meer info en reser- vatie: www.multatulitheater.be of telefonisch op het nr. 03 231 68 14 (donderdag tussen 17 en 19 u., vrij- dag tussen 14 en 17 u. of zaterdag tussen 17 en 19 u.)

Jon Klassen is met stip een van mijn favoriete hedendaagse illustrato-ren. Een nieuw boek van hem is dan ook steeds weer een feestje. Zijn laatste pareltje is ‘Driehoek’. De hilarische tekst is van Mac Barnett met wie Jon Klassen een gouden duo vormt dat de afgelopen jaren al meermaals in de ‘prentenboekenprijzen’ is gevallen.

We maken kennis met Driehoek die in zijn driehoekige huisje woont en op een goede dag het plan opvat om ‘een gemeen grapje’ uit te halen met Vierhoek. Welk plannetje, dat vertellen we hier niet. Maar de weg naar het huis van Vierhoek loopt langs
allerlei vormen, drie- hoekige vormen zoals Driehoek zelf, maar ook langs vormen zonder naam. Driehoeks gemene plannetje slaagt, tot zijn groot plezier. Maar Vierhoek zint op wraak!

Het verhaal is zo klein en de woorden zijn zo simpel, maar toch zit het boordevol humor en daagt het de kleine lezer uit tot nadenken. De tekeningen van Jon Klassen zijn wederom prachtig en het kleurgebruik is subliem. Het is ongelooflijk hoeveel karakter en gelaatsuitdrukking Klassen weet te geven aan figuurtjes die als gezicht enkel en alleen oogjes hebben. Dit is een heerlijk prentenboek voor kleuters waar je als voorlezer even veel plezier aan beleeft als je publiek. (Sofie van ’t Stad Leest)

‘Driehoek’, Mac Barnett en Jon Klassen, vertaald uit het Engels, Uitg. Gottmer, 2017, € 14,99