Robuust Sint-Andries
Dat we een ‘robuuste wijk’ zijn, is op zich geen nieuws. We zijn een weerbare en mondige wijk die met zijn vele bewonersinitiatieven, verenigingen… niet bij de pakken blijft zitten, als er problemen ontstaan. Dat bewijst trouwens ook het palet aan mensen die onlangs weer de Gouden Neuzen hebben gewonnen. Ook de milieuproblemen die op ons afkomen, zullen we met verve bestrijden en er een oplossing voor vinden.
Vanuit deze krant is ook in het verleden al heel wat kritiek gekomen op de ‘betonnering’ in onze wijk van alles wat naar milieu of natuur ruikt. Er wordt terecht over geklaagd dat de stadsmus aan het uitsterven is en men vraagt zich af waar dat beestje zijn voedsel nog moet gaan zoeken. Op plekken daarentegen die niet gebetonneerd zijn, kan het water weer snel de grond in zakken, zodat we in de toekomst makkelijker om kunnen met stortregens en eventuele overstromingen. Bovendien werken de Stad, de overheid en Waterwegen en Zeekanaal in een recordtempo om de Scheldekaaien te verhogen, zodat we niet tot over onze knieën of met bootjes door Sint-Andries zullen moeten ploeteren.
Dat de boodschap begrepen is, zie je aan de vele initiatieven die in de wijk leven om te werken aan het milieu. ‘De duurzame winkelstraat’, een project van Quartier National, de stad Antwerpen en Stadslab2050 heeft zijn eerste overwinning binnen. Na een maandenlang onderzoek bij de handelaars is nl. gebleken dat gesloten winkeldeuren niet nadelig waren voor hun omzet in vergelijking met openstaande, maar dat hun energieverbruik wel behoorlijk daalde. Ook de Nederlandse pers zakte af naar Antwerpen om poolshoogte te komen nemen en meldde ons dat we slimmer met milieu en ondernemen omgingen door er een ’terugverdienmodel’ van te maken i.p.v. ondernemers te gaan beboeten, als ze hun winkeldeur openzetten, zoals de Nederlandse Groenen willen doen.
Ondertussen gebeuren er nog allerhande projecten. Er worden pakjes afgegeven voor de e-commerce bij Burie en de laatstejaarsstudenten Burgerlijk Ingenieur houden gratis screenings bij de winkeliers van Sint-Andries om te zien waarop zij nog zouden kunnen bezuinigen.
Met het ‘klimaatrobuust’ maken van de wijk kijken we dan weer naar wat jij samen met je buren kan doen. Slingerplanten gebruiken bv., want die nemen water en fijn stof op en kunnen tijdens hittegolven dienen als verkoeling, of het gezamenlijk aankopen van waterpompen per straat. Het zijn maar enkele opties tegen doemscenario’s die ons de komende decennia zouden kunnen overkomen. Maar Sint-Andriezenaren zijn wel wat gewoon en ondertussen groeit er een draagvlak voor alles wat met het milieu te maken heeft. En het is gelukkig ook geen issue meer van één partij! We zullen allemaal ons steentje moeten bijdragen en wat minder ons milieu moeten belasten of onze kinderen en kleinkinderen gaan naar ons kijken met de vraag wat die vorige generaties hun toch hebben aangedaan.
En wij willen liever op een positievere manier herinnerd worden… Toch?
Nico Volckeryck